geluiden uit het verleden

Haast zonder erg absorberen wij onze acoustische omgeving. Het is bijna vergelijkbaar met geuren. Ik herinner me de eerste keer dat ik voet op Kreta zette. Het eerste dat mij opviel was het droog-kruidige briesje dat mij omspoelde en mijn neusgaten binnendrong. Na enige tijd is de geur vanzelfsprekend en valt niet meer op, en de geur was niet meer zo'n opvallend aspect van mijn verblijf.
Dan, terug in Nederland, ben ik op een zonnige dag in de kruidentuin van de Hortus in Amsterdam, plotseling terug op Kreta en besef ik pas bij nader inzien dat een geur mij daarheen terugbracht.

Van geuren is bekend dat zij levendige herinneringen kunnen oproepen, maar geluiden kunnen er ook wat van. Toen mijn oudste dochter al een jaar zonder noemenswaardig heimwee in Sydney (Australië) woonde, verlangde ze plotseling zeer hevig terug naar Amsterdam toen zij bij een bezoekje aan Melbourne de combino-trams hoorde.

Het is daarom van grote emotionele waarde, nog afgezien van het historisch belang, dat de nederlandse omroep op internet huisvesting biedt aan een bibliotheek van verdwenen geluiden.
Hoe meer jaren je achter je hebt, hoe meer weemoed je kunt ervaren bij het beluisteren van een hoefsmid, draaiende molenwieken, buizenpost(!), een hammondorgel in de bioscoop of het geluid van een puntenslijper met draaihengel.

Ook in andere landen zijn geluidsbibliotheken aangelegd, zoals op de Canadese website van het Institute of Acoustic Ecology

En zo ga ik vrijwel vanzelf denken over de geluiden die ons momenteel omringen, en hoe we over kortere of langere tijd zelfs de onaangename geluiden van nu ooit zullen missen.

Welke geluiden zullen straks verdwenen zijn..... en welke nieuwe geluiden zullen in de toekomst een vanzelfsprekend onderdeel worden van ons acoustisch behang.....

Daarover een volgende keer mijn speculaties.