02 February 2008

obama tsunami

Ruim een jaar geleden (december 2006) schreef ik geïnspireerd dat Barack Obama de nieuwe president van de Verenigde Staten zou worden.


Heel voorbarig, want het was toen nog onbekend of hij zich wel kandidaat zou stellen. En nadat hij zich kandidaat had gesteld, zagen de peilingen er niet zo gunstig uit. In het daaropvolgende jaar 2007, na zijn kandidaatstelling in april, had Hillary Clinton vrijwel overal een voorsprong van zeker 20 tot 30% van de stemmen als kandidaat die de Democraten in de Presidentsverkiezingen zou moeten vertegenwoordigen.

Nu zijn de echte stemmingen voor de kandidaatsstelling begonnen, en er is een enorme beweging op gang gekomen. Wij zien er hier nog niet zo veel van, maar er is iets aan de gang dat zijn weerga niet kent, en over enige tijd zullen ook wij niet ontkomen aan de Obama Tsunami.

Het is de overtuiging van Barack Obama dat de enige manier om echte verandering tot stand te brengen is een verandering in mind-set te bewerktstelligen, niet bij enkele personen die zogenaamd aan de macht zijn, maar bij miljoenen en miljoenen.
Dus dat is wat hij nu probeert te doen. En die mind-set is: we staan er samen voor, we moeten ons verenigen om samen de problemen aan te pakken: armoede, oorlog, global warming, gebrekkig onderwijs.

En de boodschap verspreidt zich razendsnel, exponentiëel, mag ik wel zeggen...

Alleen al in de maand januari heeft de organisatie van Barack Obama 32 miljoen dollar bij elkaar gebracht, van 250.000 nieuwe donoren. Hier slaan zelfs de doorgewinterde commentatoren van achterover van verbazing. Die donoren zijn dus geen groot-industriëlen, maar gewone mensen die elke maand hun salaris moeten afwachten om een donatie te kunnen doen.

Hillary Clinton was nog aardig tegen haar medespelers toen ze zich nog op veilige voorsprong waande (10 november 2007):

So, we have to ask ourselves, what is this election going to be focused on? Well, I will tell you what I want to do. I am not interested in attacking my opponents. I am interested in attacking the problems of America, and I believe -- [Applause] -- we should be turning up the heat on the Republicans; they deserve all the heat we can give them.

Maar toen Barack Obama steeg in de peilingen werden zij en haar man Bill Clinton steeds onaangenamer. Dit werkte, naar het schijnt, voornamelijk in haar nadeel, zeker gezien haar overweldigende nederlaag in South Carolina 55% voor Barack Obama en 27% voor Hillary Clinton. Daarna werd de toon weer vriendelijk, haar man verdween weer naar de achtergrond en het laatste debat, afgelopen donderdag 31 januari, liet twee beleefde en zelfs hartelijke democraten zien die het vooral tegen de Republikeinen wilde opnemen. Maar ook dit zal Hillary Clinton niet helpen. De beweging is niet meer te stoppen, en ik verwacht dat de Obama Tsunami de 22 staten zal overspoelen die op 5 februari hun voorkeurskandidaat moeten kiezen. Niet alleen zal ook hier de opkomst overweldigend zijn, zoals in de voorgaande staten (ongeveer tweemaal zoveel als vier jaar geleden), maar het zal tevens laten zien dat een positieve, helende boodschap het kan winnen van een verdeel- en heersboodschap.

Een ontroerend voorbeeld van het soort creativiteit waartoe Barack Obama inspireert is het lied 'Yes we can'.





Er staat ons veel moois te wachten...

0 Comments:

Post a Comment

<< Home

Powered by Blogger