15 December 2006

iran

Van Iran weet ik erg weinig. Het is een groot land, het heette vroeger (of nog steeds?) Perziƫ, en maakte deel uit van het gebied waar voor het eerst landbouw en stedelijke organisaties ontstonden, en schrift zich ontwikkelde. Ik weet dat het een streng godsdienstig land is waar de vrijheid van meningsuiting wordt beknot.


Maar niets geeft een betere indruk van het land en hoe het is om daar te leven dan een persoonlijk weblog, zoals bijvoorbeeld dat van Jadi, een academicus in Teheran. Hij schreef eerst in het Farsi, de officiƫle taal van Iran, maar zijn website werd 'gefilterd', waardoor hij niet meer gelezen werd. Hij is nu overgestapt op Engels, ook al kost het schrijven in het Engels hem moeite. Niettemin is duidelijk genoeg wat hij wil overbrengen.

Toevallig kreeg hij onlangs een aantal vragen toegestuurd van een zekere Joe die een 'global cultures class' volgde. De vragen gaan over allerlei zaken uit het dagelijks leven, zoals hoe laat de winkels open zijn, of je elkaar een kadootje moet geven als je elkaar ontmoet, hoe men tegen echtscheiding aan kijkt, wat de normale werktijden zijn, en zo voort. Interessant om te lezen. De vrijdag is wat voor ons de zondag is, hun werkweek loopt van zaterdag tot woensdag, en soms wordt op donderdagochtend nog gewerkt. Er worden in Iran vele talen gesproken, niet alleen Farsi, maar ook Turks, Koerds, Lori (?), Arabisch. Op school gebeurt alles in het Farsi en het is zelfs verboden om Turks te leren.

Hij verslaat o.a. demonstraties, de situatie voor de vrouwen in zijn land, de websites die gefilterd worden (bv. Amazon), hoe mensen de filtering weer proberen te omzeilen, en beschrijft zijn reactie op de gevangenneming van de Iraanse filosoof Ramin Jahanbeglou, nadat deze in het buitenland kritiek had geleverd op de Iraanse regering. Jadi, de blogschrijver, had zelf nog les van hem gekregen, en nu was de man gearresteerd. Het komt dan allemaal heel dichtbij....

0 Comments:

Post a Comment

<< Home

Powered by Blogger