post voor Dean
Een gewone dag en je krijgt op je bureau een fotoboek met foto's van Bigfoots (in Nederland ook wel bekend als de Verschrikkelijke Sneeuwman), een dvd met filmopnamen van Bigfoots en een voetafdruk van een Bigfoot (zie foto).

Ik hoorde een gesprek tussen een staflid van IONS en de bezorger van deze kostbaarheden. De bezoeker scheen het gedrag van Bigfoots goed te kennen (ze zijn heel schuw en zullen alleen agressief reageren als er iets ernstigs aan de hand is, bijvoorbeeld als een van hen neergeschoten is).
Pfff, wat moet ik hier nu weer van denken...?
Ik denk maar zo, ik denk maar niks.
Want ik heb nooit zo'n Bigfoot gezien, en je weet maar nooit of ze niet toch echt bestaan.
Ten slotte is ook bekend dat president Eisenhower Nieuw Zeeland een kudde Elanden kado had gedaan omdat hij vond dat deze zo goed in het landschap pasten. De kudde ontsnapte en nooit heeft iemand ook maar iets van die dieren terug gezien -- nee, dat klopt niet -- Net als met de Bigfoots komen trampers uit de Nieuwzeelandse wouden terug met vage foto's waarop bruinige schimmen staan die inderdaad een eland zouden kunnen zijn.
En het schijnt algemeen bekend te zijn dat nog vele vele diersoorten zich schuilhouden in diverse wildernissen waarvan wij totaal geen benul hebben.
Om van de zee nog maar te zwijgen!

Ik hoorde een gesprek tussen een staflid van IONS en de bezorger van deze kostbaarheden. De bezoeker scheen het gedrag van Bigfoots goed te kennen (ze zijn heel schuw en zullen alleen agressief reageren als er iets ernstigs aan de hand is, bijvoorbeeld als een van hen neergeschoten is).
Pfff, wat moet ik hier nu weer van denken...?
Ik denk maar zo, ik denk maar niks.
Want ik heb nooit zo'n Bigfoot gezien, en je weet maar nooit of ze niet toch echt bestaan.
Ten slotte is ook bekend dat president Eisenhower Nieuw Zeeland een kudde Elanden kado had gedaan omdat hij vond dat deze zo goed in het landschap pasten. De kudde ontsnapte en nooit heeft iemand ook maar iets van die dieren terug gezien -- nee, dat klopt niet -- Net als met de Bigfoots komen trampers uit de Nieuwzeelandse wouden terug met vage foto's waarop bruinige schimmen staan die inderdaad een eland zouden kunnen zijn.
En het schijnt algemeen bekend te zijn dat nog vele vele diersoorten zich schuilhouden in diverse wildernissen waarvan wij totaal geen benul hebben.
Om van de zee nog maar te zwijgen!
3 Comments:
Lieve Eva,
Wat een dierentuin heb je daar om je heen! Ik verwacht ook nog plaatjes van kakkerlakken, minstens vijf centimeter groot. Die liepen bij mij rond toen ik in Florida zat. Ik heb er zelfs een keer een in de soep gehad; hij zat op een lepel die ik uit de la had gepakt. Ook heeft er een de kaft van Dennett's "Darwin's dangerous idea" opgeknabbeld.
Over de dierentuin gesproken, wist je al dat Artis een baby-olifantje en een paar baby-leeuwtjes heeft?
Je zit daar zo afgelegen, ik krijg van je berichten niet de indruk dat je weet dat New Orleans veranderd is in een ghost city waar de alligators door het water dat in de straten staat ronddartelen. Nou ja, ik neem aan dat je er toch wel van weet, dat kan toch niet anders als tijdelijke Amerikaan. De beelden zijn bizar, heb je daar eigenlijk wel tv?
Het praatje in Leiden ging prima, leuk en leerzaam.
Er staat een interview met Yolanda Eijgenstein in de HP/De Tijd, zal ik het scannen en opsturen?
Groetjes Annemie
Hi Annemie,
Ah, dus je had wel een zeer close encounter met kakkerlakken. Ik heb die hier nog niet gezien. Misschien dat Julio daar ook al met een spuitbus is langsgeweest.
Ik hoorde gisteren dat hier nog een heleboel dieren rondlopen die ik nog niet ontmoet heb, zoals opossums en wasbeertjes en zelfs coyotes (maar die wonen een stuk verderop, begreep ik).
Nee, ik wist niets over de baby's in Artis. Dat is een hele attractie, lijkt me.
Over New Orleans, ja, daar weet ik van ook al heb ik hier geen tv, en ik heb daar zelfs over geschreven, in mijn post getiteld "Het Hoogste Punt", dat zowel over het hoogste punt van het IONS-terrein gaat als over het hoogste punt van de Amerikaanse beschaving, dat we volgens de mensen hier al ruim achter ons hebben gelaten.
Beelden heb ik er echter wel van gezien, op een website http://www.truthout.org die hier als een van de weinige betrouwbare nieuwsbronnen wordt gezien. Op die site stond gisteren een leuke cartoon uit Le Monde weergegeven, met Bush die beelden van Katrina ziet en uitroept: "Welk land is dat? Is het ver? We moeten er onmiddelijk heen om de nood te lenigen!"
Ik heb regelmatig gedacht hoe het voor jou moet zijn om die beelden te zien. Jij hebt daar tenslotte ook rondgelopen. Moet vreemd zijn om dat dan zo terug te zien.
Ja, ik vind leuk om te lezen wat Yolanda Eijgenstein beweert, al lijkt het alsof de kloof tussen Iederwijs en De Ruimte steeds groter wordt, als het tenminste klopt wat de onderwijsinspectie onlangs in Trouw over Iederwijs wist te vertellen.
Maar ze zijn natuurlijk nog steeds heel verwant en het is goed om te weten wat ze doen.
Heb je bij de biologen in Leiden nog 'zieltjes gewonnen' :-)?
Eva
Hoi Eva,
Opossums, daarover hadden ze het ook in Florida, maar die heb ik nog nooit gezien. Wel alligators natuurlijk, in de Everglades. Ik heb er zelfs een geaaid (die had een elastiekje om z'n bek).
Sorry, ja, je had wel geschreven over New Orleans. Ja, het is wel gek als je er geweest bent. Al die schietpartijen verbaasden me niks. Toen ik in de jeugdherberg aankwam, kreeg ik een kaart van New Orleans met daarop het grootste gedeelte doorgekrast: verboden terrein voor toeristen. De taxichauffeur (normaal neem ik geen taxi's, maar het was 10 uur 's avonds, en in de Let's Go stond ook dat New Orleans niet echt een lekkere stad is) had ook al gezegd: don't go there, unless you want drugs or kinky sex. Met hem was ik door een gedeelte gereden dat leek alsof het rijp was voor de sloop: alle ramen dichtgespijkerd. Maar dat was alleen maar tegen de inbrekers.
Ook in het beroemde French Quarter hadden de meeste mensen hun luiken permanent dicht en overal hingen bordjes: tourist, beware, high crime area. Ook waren de beroemde begraafplaatsen afgesloten, want de rovers stonden klaar achter de grafzerken om je te ontdoen van je spullen. Dus een erg prettige stad was het al nooit. Een schril contrast met al die vrolijke jazz die je overal hoort als je er rondloopt. Ik voelde me er gek genoeg toch wel op m'n gemak. Ik denk dat de Amerikanen het vaak erger maken dan het is.
De biologen vonden gelukkig m'n verhaal heel leuk. Zieltjes winnen was niet nodig, want de meesten zijn al evo-devo. Ze vonden het vooral leuk dat ik erg op discussie uit was, niet op een one-woman-show van mijn kant. Het schijnt dat er in die wereld behoorlijk wat big egos rondlopen, dus dat zijn ze niet zo gewend.
Ik stuur je het stuk over Iederwijs met de mail.
Liefs Annemie
Post a Comment
<< Home