Blote benen

Mijn laatste dag in Christchurch was lekker warm (niet zo warm als de 47 graden in Sydney, gelukkig...). De hele dag kon ik lekker met blote benen en een luchtig shirtje rondlopen.

's Avonds besloot ik nog even een restaurantje op te zoeken voor een kopje Noodle Soup of zoiets. Het was al donker en minder warm.
Ik overwoog of ik een lange broek aan zou trekken maar besloot dat een korte nog best kon.

Ik was twee blokken verder toen ik merkte dat een auto achter me langzamer begon te rijden. Nee, hè? Ik gaf geen sjoege en gelukkig reed hij door.
Op de volgende straathoek zag ik een paar jonge vrouwen staan, opgetut en met korte rokjes maar, tot mijn verrassing, met witte sportschoenen. Op de tegenoverliggende straathoek onderhandelde een automobilist met een andere dame, met lange benen in hoge hakken.

Plotseling voelde ik me kwetsbaar en heel erg bloot.

Na mijn kopje Noodle Soup liep ik via een andere route terug naar het hostel, maar ook daar waren sommige straathoeken bevolkt met verkoopsters.

Ik wilde niet meemaken dat een man zijn raampje zou opendraaien om mijn prijs te vragen, terwijl ik het voor hetzelfde geld (!?) ook vermakelijk zou kunnen vinden, maar het vermaak is nu aan de terugblik voorbehouden.