Dunedin

Terugkomen in Dunedin voelde een beetje als thuiskomen.
Zou het nog zo zijn zoals het was, toen ik hier acht jaar geleden vier maanden doorbracht?
Ja, natuurlijk, al is er ook wel wat veranderd hier en daar.
Nieuwe gebouwen bijgekomen, bijvoorbeeld, en je hebt hier nu ook internetcafe's.

Helaas regende het nogal toen we hier aankwamen, maar 's avonds gingen we toch kijken naar de yellow-eyed penguins op het schiereiland dat aan Dunedin grenst.

We zagen er verschillende, en ook zeehonden en zeeleeuwen. Geen foto's hiervan, want ik had mijn camera niet meegenomen.
Ik vond het heel leuk, en gelukkig was het net droog toen we op het strand waren.

De volgende dag regende het nog harder dan de dag ervoor, dus dat werd een relaxed dagje binnen bij Jo.






's Middags gingen we naar het theater, naar een pantomime/musical voorstelling, wat heel vermakelijk was, en daarna gingen we een hapje eten (zie foto van Anna en Jo onder het schilderij) bij de Satay Noodle Shop. Vannacht droomde ik dat ik een tijger als huisdier hield.

Vandaag rijdt Anna de auto terug naar Christchurch, ze zal er nu wel zo ongeveer zijn aangekomen.
Ik heb haar net zo'n 120 km weggebracht, zodat ze nog maar 260 km alleen hoeft te rijden. Dat heeft ze al eerder gedaan, en dat zal haar vast wel goed afgaan. In totaal hebben we samen de afgelopen weken zo'n 2250 km gereden, en we hebben natuurlijk nog maar een klein stukje van Nieuw-Zeeland gezien..... Dat doet me er aan denken: In een van de hostels kwamen we een Nederlandse jongen tegen die ongeveer drie weken in Nieuw-Zeeland was. Ik vroeg wat hij van Nieuw-Zeeland gezien had, en toen antwoordde hij:
"Alles."
Ik kon het niet helpen dat ik in de lach schoot. Hij ging toen door met alle trekpleisters op te noemen waar hij allemaal geweest was. Maar Dunedin en Milford Sound had hij niet bezocht...

Jo heeft haar vriend John verteld dat ik bij haar logeer. John ken ik ook van mijn vorige bezoek aan Dunedin. Hij vond het heel leuk dat ik er was en zal me waarschijnlijk meenemen naar zijn familie op eerste Kerstdag. Zijn twee zusters en zwagers ken ik ook, omdat wij acht jaar geleden met Pasen met ons allen een wandeltocht hebben gemaakt, en het lijkt me leuk om hen allemaal weer terug te zien.
Maandag, 2e kerstdag (oftewel Boxing Day) heb ik 's middags afgesproken met Jamin, mijn begeleider van mijn afstudeeronderzoek van acht jaar geleden, en we gaan kijken of we misschien nog iets samen willen/kunnen ondernemen in de komende tijd.

Vandaag schijnt de zon, maar erg warm is het niet, zo'n 19 graden.

Zo meteen pak ik de bus vanuit het centrum van Dunedin naar Abbotsford, de wijk waar Jo woont, zo'n 8 km uit het centrum. Vanaf nu ben ik weer autoloos.....