Oplossing

De bijbehorende conversatie verliep ongeveer zo:
Eva: "Wat moet ik eigenlijk zeggen als het helemaal rond is gegaan? Moet ik dan ook zeggen "voor de wat?" of moet ik dan de lepel gewoon aannemen?"
Jean-Francois: "Je moet gewoon steeds zeggen "voor de kat" of "voor de hond". Rechts is "voor de hond" en links is "voor de kat", dat is het enige dat je moet doen."
Eva:"Maar als hij helemaal is rondgegaan, klopt dat niet meer, wat moet ik dan doen?"
J-f:"Jawel, het klopt wel, je hoeft alleen maar te zeggen "voor de kat" of "voor de hond""
Eva (gefrustreerd en in de war, en inderdaad, enigszins agressief):"Maar dat komt toch niet goed uit!!"
Oftewel, ik vond dat J-F het niet goed had uitgelegd en ik reageerde verontwaardigd dat zijn antwoord volgens mij niet klopte, en hij vond mij maar een beetje dom door het niet te snappen.
En waar slaat dat nu allemaal op?
Let op, ik zal proberen het uit te leggen.
Het is een spel, zonder duidelijk doel.
Je zit met een groepje in een kring.
Je hebt een lepel en een vork.

J-F legt aan Des uit hoe het spel in zijn werk gaat.
Je geeft de lepel aan je linkerbuurman en zegt: "Dit is de melk voor de kat."
Je buurman vraagt vervolgens aan jou: "Voor de wat?"
En jij antwoordt: "Voor de kat."
Je buurman geeft vervolgens de lepel door aan zijn linkerbuurman en zegt: "Dit is de melk voor de kat."
Zijn buurman vraagt dan:"Voor de wat?"
Jouw linkerbuurman geeft geen antwoord maar geeft de vraag weer door aan jou:"Voor de wat?"
Jij antwoordt: "Voor de kat."
Je linkerbuurman geeft dat antwoord vervolgens weer door aan zijn linkerbuurman: "Voor de kat."
De buurman van je buurman geeft vervolgens de lepel weer door aan zijn linkerbuurman, enzovoort.
Dan heb je nog een vork.
Aan je rechterbuurman geef je een vork door, en je zegt: "Dit is het vlees voor de hond."
Je rechterbuurman reageert met de vraag: "Voor de wat?"
En je antwoordt: "Voor de hond."

Jury, de Japanse huisgenote van Liane
De vork (het vlees voor de hond) wordt op dezelfde manier als de lepel (melk voor de kat) doorgegeven, zodat lepel en vork elkaar op een gegeven moment kruizen, wat enigszins verwarrend is.
Hoewel we slechts met ons vijven waren, lukte het ons niet om zelfs maar een ronde helemaal af te maken, dwz dat lepel en vork weer op hun uitgangspunt terug kwamen.

Ik weet ook nog steeds niet wat ik moet zeggen als de lepel weer bij het uitgangspunt terug komt.
Op de foto was ik begonnen en zat ik met de vraag wat te doen als ik de lepel weer van mijn rechterbuurman kreeg aangeboden.
Ik denk dat de bedoeling is dat het als volgt gaat:
Ik geef de lepel naar links door, en zal hem uiteindelijk na een volle ronde van mijn rechterbuurman terug ontvangen. Na zijn mededeling: "Dit is de melk voor de kat," vraag ik hem: "Voor de wat?" Deze vraag gaat vervolgens de hele kring langs, waarna hij weer van links bij mij aan komt en ik het antwoord geef: "Voor de kat," een antwoord dat vervolgens de hele kring doorgaat en weer bij mij aan komt, zodat ik dus eigenlijk mijzelf via mijn kringgenoten antwoord geef.

Hoe dan ook, het stond wel garant voor een hoop plezier, zoals je aan de foto's kunt zien.
Het interessante is, dat J-F het spel ook een keer heeft gespeeld met een groepje Japanse vrienden. (Hij heeft drie jaar lang een Japanse vriendin gehad), en er gebeurde iets heel anders dan bij ons.
Na de uitleg voerde iedereen keurig de opdracht uit, niemand raakte in de war en niemand vond het grappig....
Jury (zelf Japanse) kon dat wel begrijpen. Ze zei dat mensen in Japan veel meer geneigd zijn om gewoon zorgvuldig te doen wat hen opgedragen wordt, terwijl wij bij de uitleg al in een deuk liggen omdat we iets doen waarvan we geen idee hebben wat het te betekenen heeft.
Waarschijnlijk zijn we niet zo goed in het simpelweg uitvoeren van een opdracht die niet echt ingewikkeld is maar wel een zekere concentratie vraagt die wij moeilijk vinden op te brengen als het om zoiets schijnbaar zinloos lijkt te gaan.
De juiste oplossing had iets moeten zeggen over mijn verwarring, over het feit dat Jean-Francois mij iets probeerde duidelijk te maken en dat ik zijn oplossing niet kon accepteren.
Annemie zat er met haar suggesties toch wel het dichtste bij en heeft dus een etentje verdiend.
Zullen we Anja en Alcedo meevragen? En Arthur?
Kunnen we het spel met de lepel en de vork ook eens proberen......
Een mondelinge toelichting is dan misschien wel nuttig, want het zou me niet verbazen als je met de bovenstaande uitleg niet snapt hoe de vork in de steel zit.
3 Comments:
Nou ja, wie had dat nou gedacht.
Je had ons met al je verhalen over parapsychologie en marsmannetjes helemaal om de tuin geleid.
Nou, ik vind dat ik het etentje eigenlijk niet heb verdiend, behalve dat ik misschien die agressieve blik heb doorzien, dus neem iedereen maar mee. Dan heb ik tenminste ook een paar mensen om me te beschermen als je met lepels en vorken begint te meppen!
Goeie reis,
Liefs Annemie
Tja, ik heb het soms ook nog wel eens over iets anders....
Toen ik iedereen opnoemde viel me opeens op dat jullie namen allemaal met een A beginnen.
Betekent dat iets?
Zal ik mijn naam voor de zekerheid in Ava veranderen (zo denken ze hier vaak dat je mijn naam spelt).
Liefs,
Ava
Nou, dat etentje met z'n allen lijkt me heel leuk. Annemie ken ik al een beetje van de wandelgangen en haar liefde voor Parijs deel ik! Alcedo ken ik natuurlijk ook al. En Arthur ben ik wel benieuwd naar, want hoe hij schrijft weet ik inmiddels ook. Ik denk dat het wel goed is Eva, dat jouw naam met een E begint en op diezelfde A eindigt. Dat heeft dan wel iets weg van doorgeven zodat dat lepel en vorkspel, overigens goed uit te voeren als je toch al aan het eten bent met dat soort gereedschap (iedereen verplicht soep!), goed past. Dus we spreken wel een keer wat af!
Liefs,
Anja
Post a Comment
<< Home