Op weg naar het Westen

Gisteren was mijn gehoest en geproest zoveel minder dat ik wel de slaapzaal van de jeugdherberg in St. Helens aandurfde.
Het was niettemin een ietwat onrustige nacht, met vooral veel zere spieren in mijn schouders en nek. Ik weet niet hoe ik er aan kom (misschien van het autorijden, met een open raampje, bv? Of te lang internetten in Swansea?), maar vooral zou ik willen weten hoe ik ervan af kom! Iemand suggesties?

Het is nu al twee dagen grijs en nat. Soms lijkt het hier wat op te klaren, maar dan trekt het weer dicht. De weersverwachting voorspelt nog meer regen...
Hoe moet het nou met al die mooie vergezichten over prachtige stranden en azuurblauwe zee, of met die hoge bergen (1600 meter) die ik morgen wil gaan bezoeken?
De wereld is maar klein met al dat grijs.

Gisteren een wandeling gemaakt in een gebied dat zo beroemd is om zijn schoonheid dat ze moeite hebben om de drukte aan te kunnen. Toen ik er was viel het mee, maar de Frequently Asked Questions in het informatiehokje gingen allemaal over de manieren waarop het pad verbreed of aangepast kon worden.
In de aanbevelingen voor de wandelaars stond zelfs de aanmaning "No Pushing!" Zo druk kan het hier dus kennelijk zijn.
Of dat het allemaal waard is valt moeilijk vast te stellen. Het is er inderdaad mooi, de rotspartijen zijn nogal apart (heel rond en nogal rood/oranje van kleur), maar het lijkt nu vooral of iedereen elkaar ervan overtuigt dat dit NIET TE MISSEN is, en het gevolg is allerlei bezoekers, rijp en groen, ervaren en onervaren, die dit allemaal moeten meemaken. Nu ja. Ik vond een korte wandeling wel voldoende.

Gisteren in een Wildlife Park (waar nu weer bijna niemand was, tot mijn verbazing), voor het eerst Koala's en Wombats en Tasmaanse Duivels in levende lijve gezien.
Dat vond ik wel aardig.

Voor toeristen is Tasmanie werkelijk heel aangenaam.
Alles staat goed aangegeven en uitgelegd, en de informatiecentra zijn mooi en interessant.

Zo meteen ga ik bepalen of er voldoende zicht is om een poging te wagen de slecht bereikbare (groot stuk onverharde weg) Bay of Fires te bezoeken, of dat ik die maar laat liggen en direct naar het westen met de hoge bergen vertrek.

Ik mag van de autoverhuurder (Avis) wel op 'gravelwegen' rijden, maar moet tot een bepaald maximum (1200 dollar of zo) wel zelf de eventuele schade betalen. Ik kon me daar voor 25 dollar (ca. 15 euro) per dag extra tegen verzekeren, maar dat is meer dan ik per dag aan autohuur kwijt ben, en ik besloot het risico maar te nemen.
In de huurovereenkomst stond wel uitgelegd waar ik allemaal niet mocht komen. Niet op Bruny Island, bijvoorbeeld, en niet ten westen van bepaalde plaatsen in Queensland (dat is waar de woestijn begint....).

Maar over het algemeen zijn de wegen hier van heel goede kwaliteit, en er zijn grote stukken waar je maar af en toe een tegenligger tegenkomt. En zo'n lege tweebaansweg heet dan toch een Highway.