Fraser Island
Morgen stap ik in OPI (de oude auto van Liane) en rij naar het noorden. Aan de kust in Hervey Bay, aan de Sunshine Coast en tegenover Fraser Island, dat een heel mooi eiland moet zijn, woont de moeder van Michael, en ze wil me graag een paar dagen hebben.
Het is ongeveer zes uur rijden, bijna 500 km, het grootste deel over de snelweg. Ik kan er de hele dag over doen, maar zal waarschijnlijk vroeg vertrekken, zodat ik desgewenst veel pauzes kan houden.
De moeder van Michael is niet 'connected' met het web, dus er is mogelijk een onderbreking in de berichtgeving. Maar wellicht vind ik daar een internetcafe waarvandaan ik jullie op de hoogte kan houden.
Vier dagen later, op zondag de 6e november zal ik langs dezelfde weg weer terug rijden tot ongeveer halverwege. Daar ligt Booroobin, een gehuchtje met een school die net als de school van Fleur gemodelleerd is naar de Sudbury Valley School.
Ik mag daar een paar nachten bij een staflid van de school slapen en de school bezoeken. Ik wil graag zien hoe het bij hen toe gaat. De staat waarin Booroobin ligt, Queensland, maakt de school het leven zuur. Er is veel verzet vanuit de onderwijsbobo's tegen een school als deze, en veel onbegrip.
Net als voor de onderwijsinspectie in Nederland lijkt het voor hen een vrijwel onneembare stap om uit te willen vinden of het eigen leervermogen en initiatief van kinderen voldoende kan zijn om hen zichzelf te laten ontwikkelen tot zelfstandige mensen die zich goed kunnen handhaven in de maatschappij.
Er zijn zoveel aannames over de ontwikkeling van kinderen die ten grondslag liggen aan het huidige onderwijs waarvan maar weinige gebaseerd zijn op feiten.
School zou een bron van plezier moeten zijn.....
Na mijn bezoek aan de school rij ik op woensdag 9 november weer terug naar Ocean Shores, waar ik weer een nachtje bij Liane blijf slapen.
De volgende dag brengt ze me naar het Gold Coast vliegveld, waarvandaan ik een vlucht heb geboekt naar Sydney. Vanaf Sydney vlieg ik dezelfde dag door naar Hobart, de hoofdstad van Tasmanie, waar ik gepland heb om zo'n twee weken te blijven.
Hopelijk barst daar in Tasmanie binnenkort de zomer los, want momenteel is de maximum temperatuur daar 9 graden!!
Dat is wel een heel groot contrast met hier, met meestal een temperatuur tussen 25 en 30 graden. Je loopt hier in luchtige jurkjes, of t-shirt, korte broek en slippers of blote voeten.
Daarna is het plan om eind november terug te vliegen naar Sydney, en maak ik plannen met Anna en hopelijk ook Erick.
Het idee is dat we daar nog wat in de buurt kijken en vervolgens samen naar Nieuw Zeeland gaan.
posted by Eva at 10:12 am
6 Comments:
Hoi,
Ik heb nog een vraagje met betrekking tot Iederwijs. Een zoontje van een collega is zes jaar en vindt rekenen erg leuk. Hij wil graag moeilijke sommen maken, maar de juf raadt dit af, omdat uit onderzoek is gebleken dat als je eerst gemakkelijke sommen automatiseert, dat je dan uiteindelijk beter kunt rekenen, dan als je te vlug aan moeilijke sommen begint. Het lijkt me dat Iederwijs-docenten zouden zeggen: het kind is gemotiveerd om moeilijke sommen te maken, dus laat het hem vooral doen. Maar aan de andere kant blijkt uit onderzoek dat het op de lange termijn beter is om eerst de basis goed te beheersen, en dan pas moeilijke sommen te maken. Hoe zou men vanuit Iederwijs-perspectief hiermee omgaan?
Groetjes Annemie
Ha die Eva,
Ik probeer mij een voorstelling te maken van Eva achter het stuur van een Automobiel. Ja, ik heb het. Mooi beeld. Beetje kippig en voorover gebogen iets te dicht op het voorruit.
Zojuist had ik een Bulgaarse beauty over de vloer, die geïnteresseerd is in de kamer, welke ik uit geldgebrek weer te huur heb aangeboden. Ze wil de kamer graag en het lijkt mij een schatje. Alleen is ze wel heel erg mooi. Maar ja, dat moet ik maar op de koop toenemen.
Dan ga ik nu naar Albert H. om mie te kopen en wat wokgroenten. Dat te samen met de diepvries gamba's van de onvolprezen Aldi.
Dat je weet
wat ik eet.
Een rustige autoreis gewenst en dergelijke door,
Arthur
Hi Annemie,
oh ja, op dezelfde manier hebben ze Fleur op de basisschool gedemotiveerd en tegengehouden.
Tegen heug en meug hebben ze haar 9+7 sommen laten maken (heb je zo'n rekenboekje wel eens gezien? Dat gaat bladzijden lang door, geen kraak of smaak aan) terwijl ze al kon vermenigvuldigen.
Ik kan vrij zeker zeggen dat men op Iederwijs een dergelijk advies nooit zou geven. Als je moeilijke sommen wilt maken, dan maak je moeilijke sommen.
Je hebt bij die moeilijke sommen ook al die dingen nodig die je met automatiseren leert, en misschien neem je een beetje een omweg, maar je leert het heus wel. Maar stel dat je op de lange termijn inderdaad iets minder snel rekent, hoe belangrijk is dat? Wanneer heb jij voor het laatst een staartdeling onder tijdsdruk gemaakt? Of 76*32 uitgerekend waarbij de seconden telden? Rechtvaardigt dat verschil in rekentijd werkelijk het langdurig demotiveren van een leergierig kind? Ik zou zeggen dat dit nooit het geval is.
De uiteindelijke toetssteen moet zijn of men zich op volwassen leeftijd goed weet te redden in de maatschappij, werk of studie weet te vinden die voldoening geven en over het algemeen een vervullend leven leidt.
En over dat onderzoek: dat moet ik dan eerst nog zien.
Het lijkt me waarschijnlijk dat het van die korte-termijn-onderzoeken is (omdat longitudinaal onderzoek, dus zeg maar over tien jaar is -- veel te duur is). Dan weten we dus nog niet of het op de lange termijn werkelijk een relevant verschil is.
Dus het onderzoeksresultaat op zichzelf zou mij misschien nog nietl voldoende overtuigen om kinderen op deze manier in een keurslijf te houden en af te houden van wat hen werkelijk boeit en daarbij tegelijkertijd op de lange duur af te leren wat ze eigenlijk zelf het liefste willen. En dan heb je weer allerlei decanen en schoolpsychologen nodig om kinderen een idee te geven welke studie of welk werk ze willen gaan doen.
Ahum, iets te heftig misschien, zie je de blik in mijn ogen?
GRRRR
Liefs,
Eva
Hi Arthur,
ja, soms moet het doen met een mooie huisgenote, dat heeft het leven soms in petto, nietwaar?
Maar volgens mij heb je je daar al eerder goed mee weten te redden, dus het zal dit keer ook wel lukken.
Oh, ik zal een foto moeten laten nemen van mijzelf achter het stuur. Dan kun je vaststellen of het beeld klopt....
Ik vertrek over een half uurtje, en het is heerlijk weer om te rijden, helemaal bewolkt en geen regen, dus dat is een goede start.
Liefs,
Eva
lieve Eva. Alweer voor de tweede keer schrijf ik je dit berichtje. Ben weer in Ceiba en dit keer niet weg te krijgen want door storm en regen is zowel de weg onbegaanbaar (bruggen ingestort)als het vliegveld dicht. Rest ons nog de zee maar die ziet er ook niet echt rustig uit. Ben hier wel met een van de grootste dames in toerisme dus vermaak me prima.....Leuk dat je je nog steeds prima vermaakt...heb je geen heimwee onderhand?? Het valt me wel van je tegen dat je de slanghalsvogel voor een aalscholver uitscheldt terwijl je die toch duidelijk al eerder bent tegengekomen maar ben wel weer blij dat je nog steeds op vogels valt....of zaten deze min of meer voor het grijpen??
En dan je raadsel...het lijkt me een hondepoepafvalplaats, via het handvat kun je het openschuiven en weer dicht doen.....duidelijk lijkt me .....liefs van Toot
Ha lieve Toot,
ik hoop dat je mijn antwoord op je berichtje hier dan wel weer terug kunt vinden...
Ach jee, was het een slanghalsvogel??? In mijn herinnering was de vogel die ik in Honduras zag niet zo donker, meer grijs dan bijna zwart zoals deze.
En ik had er al helemaal niet bij stilgestaan dat de vreemde vogels die ik hier aantref ook nog elders voorkomen.
Hoewel ik beter had kunnen weten.
Er hippen hier hordes mussen rond en twee dagen geleden hoorde ik een merel. Een merel!!! Ik kreeg bijna heimwee....
Maar nee, nog niet echt last van heimwee dus.
Wat een woest weer heb je daar!
Ik had begrepen dat het na mijn vertrek in Honduras ook flink gestormd heeft, vooral bij Mexico, met ook veel schade in Honduras. En nu weer...?
Is de dame met wie je daar bent de
coordinator voor Midden-Amerika waar je het al eerder over had? Lijkt me inderdaad leuk, want iemand die je wel het een en ander kan vertellen, lijkt me!?
Hm. Een hondepoepafvalplaats...??
Wel, het is weer iets heel anders.
Nu we het over hondenpoep hebben, ik moet hier de eerste hondendrol nog ontdekken!! Misschien komt dat vanwege deze geweldige afvalplaatsen, dat mensen hier het zo'n genoegen vinden om de producten van hun lievelingen te laten verdwijnen dat er nooit iets op de straat blijft liggen?
En vogels vind ik inderdaad erg leuk, zonder dat ik wil claimen dat ik er verstand van heb...
Je kunt hier je hart ophalen, Toot, want de vogels zijn over het algemeen niet erg schuw en er valt heel veel moois te bewonderen. Want alle vogels die ik in een foto heb kunnen vangen is maar een fractie van het moois dat ik gezien heb, zoals je zult begrijpen.
Wanneer ging je overigens naar Vietnam? Weet je nog van die broeken die je voor me zou meenemen....?
Veel liefs, ook aan Jan,
Eva
Post a Comment
<< Home